ماساژ، دوپینگ بی‌خطر

انواع حرکات ماساژ

حرکات ماساژ به سه گروه طبقه‌بندی می‌شوند:

1. استروکینگ

2. کامپرشن (نیدینگ)

3. پرکاشن

حرکات ماساژ باید سرعت معین و ریتم ثابتی داشته باشند.

استروکینگ

استروکینگ شامل حرکات دست یا قسمت‌هایی از آن روی منطقه نسبتاً وسیعی از بدن است. فشار وارده ثابت و بدون تغییر است. میزان فشار وارده در استروکینگ می‌تواند از کوچک‌ترین تماس تا فشار بسیار عمیق باشد. افلوراژ، استروک عمقی است که از پایین به بالا برای کمک به جریان خون وریدی و لنفی انجام می‌شود. استروک در هر جهتی می‌تواند اعمال شود و اثر حسی آن اهمیت دارد اما در افلوراژ اثر مکانیکی آن مهم است.

انواع استروک

الف. استروک سطحی:

این حرکت با فشار بسیار اندک و با استفاده از تمام کف دست انجام می‌شود. انگشت‌ها در کنار یکدیگر نگه داشته می‌شوند و می‌‌توان از یک یا دو دست استفاده کرد. فشار باید ملایم باشد و تماس دست با پوست بدن نیز باید به آرامی انجام شود طوری که شخص تقریباً آن را احساس نکند. دست راست باید انعطاف‌پذیر و تحت کنترل باشد. تمام سطح کف دست با بدن در تماس است و فشار در تمام نواحی به طور مساوی وارد می‌شود. حرکت استروک سطحی اغلب با رویش طبیعی موها هم جهت است. استروک سطحی در ایجاد آرامش و ریلکس کردن مفید است و هر قدر سرعت آن آهسته‌تر باشد اثر تسکینی آن بیشتر است.

ب. استروک عمقی:

اگر استروک علاوه بر اثرات رفلکسی، اثرات مکانیکی هم ایجاد کند استروک عمقی محسوب می‌شود. یکی از اهداف استروک عمقی کمک به گردش خون وریدی و لنفی است. استروک عمقی را می‌توان با هر قسمتی از دست انجام داد. اغلب از تمام سطح کف دست، انگشت‌ها و شست استفاده می‌شود. در پایان استروک دست در تماس با بدن باقی مانده و با استروک سطحی از روی همان ناحیه به محل اول برمی‌گردد. هدف از حفظ تماس دست هنگام استروک بازگشتی، جلوگیری از تحرک رفلکسی پایانه‌های عصبی پوست است که با قطع تماس و تماس مجدد با پوست ایجاد می‌شود. اگر میزان فشار استروک بازگشتی در حد استروک سطحی باشد با اثر مکانیکی استروک عمقی روی گردش خون و لنف تداخل ندارد.

تمام عضلات ناحیه تحت ماساژ عضلات نزدیک آن باید ریلکس باشند. برای ریلکس کردن عضلات قبل از استروک عمقی، استروک سطحی به کار می‌رود. در استروک عمقی لازم نیست نیروی زیادی به کار برده شود. در استروک عمقی دست‌ها باید انعطاف‌پذیر باشند و اطراف ناحیه تحت ماساژ را به آرامی دربرگیرند. بازدهی استروک می‌تواند به علت اسپاسم رفلکسی عضلات در اثر درد کاهش یابد.

حرکت استروک عمقی خلاف جهت رویش طبیعی موها است. در پایان استروک عمقی تماس دست حفظ شده و دست با استروک سطحی به قسمت انتهایی محل ماساژ می‌رود سپس استروک عمقی بدون هیچ‌گونه تغییری در تماس دست یا تغییر در سرعت حرکت تکرار می‌شود.

اگر ریتم حرکت ناگهانی و کنترل شده نباشد ممکن است باعث بروز رفلکس محافظتی شود. استروک سریع هیچ فایده‌ای ندارد و تنها با سرعتی آهسته هدف این نوع ماساژ تأمین می‌شود.

پ. افلوراژ:

افلوراژ حرکت استروکی در جهت جریان خون وریدی و لنفی است.

رعایت نکته‌های زیر در این نوع ماساژ بسیار مهم است

1. ریلکس بودن دست‌ها

2. استفاده از فشار مناسب و یکسان

3. هر استروک باید به نزدیک‌ترین گروه از گروه‌های لنفی سطحی وارد شود

4. جهت آن از انتهای اندام‌ها به طرف ابتدای آن است و به صورت یک‌سویه انجام می‌شود.

اثرات افلوراژ عبارت است از:

1. تسریع جریان لنف

2. تسریع جریان خون به طرف قلب

3. کشیده شدن بافت‌های زیرجلدی

4. افزایش گردش خون پوست

5. تحریک‌گیرنده‌های فشاری و لمس آن در پوست

ماساژ

ماساژ یکی از روش‌های قدیمی‌ای است که اکثر ورزشکاران و مردم برای رفع خستگی و کسب آرامش از آن استفاده می‌کنند همچنین از ماساژ می‌توان برای درمان صدمات و ضایعات مختلف ورزشی استفاده کرد از طرف دیگر متخصصان فیزیوتراپی و توانبخشی برای درمان برخی از بیماران خود از روش‌های مختلف ماساژ استفاده می‌کنند.

ماساژ را می‌توان به دو گونه انجام داد:

1. ماساژ به وسیله دستگاه‌های مخصوصی که با برق کار می‌کنند و با ایجاد لرزش و ارتعاش در پوست و عضلات مختلف بدن باعث ایجاد آرامش می‌شوند.

2. ماساژ به وسیله دست که تأثیرات آن بسیار بیشتر از ماساژ دادن با دستگاه‌های مخصوص است زیرا لمس پوست بدن به وسیله دست‌های ورزیده ماساژور تأثیرات درمانی چشمگیری دارد.

تاریخچه ماساژ

ماساژ در تمام ملل و در میان همه مردم با فرهنگ‌های گوناگون رواج داشته است. شاید علت رواج ماساژ عامه‌پسند بودن آن نزد تمام مردم باشد. در ابتدا مردم بدون اینکه از تأثیرات فیزیولوژیکی و درمانی ماساژ اطلاعی داشته باشند از آن استفاده می‌کردند برای مثال اولین اقدامی که هنگام ضرب دیدن قسمتی از بدن انجام می‌دادند تکان دادن آن یا مالش دادن عضو صدمه‌دیده بود اما به مرور زمان با تحقیقات انجام شده تأثیرات درمانی آن نیز به اثبات رسید.

در میان ملل و اقوامی که در گذشته از ماساژ استفاده می‌کردند می‌توان از مصریان، ایرانیان، یونانیان، چینی‌ها و ژاپنی‌ها نام برد. بقراط و ابوعلی‌سینا نیز از ماساژ برای درمان استفاده می‌کردند اما باید گفت که شخصی به نام پیتر هنری لینگ از کشور سوئد که استاد شمشیربازی بود ماساژ به سبک جدید را پایه‌گذاری کرد.

تعریف ماساژ

ماساژ را می‌توان بدین‌گونه تعریف کرد:

1. یک سری حرکات به کمک دست که به بافت‌های نرم بدن اعمال می‌شود و می‌تواند روی دستگاه‌های عصبی، عضلانی و گردش خود موضعی تأثیرات درمانی داشته باشد.

2. یک سری حرکات منظم و اصولی روی بافت‌های بدن که تأثیرات خاصی روی سیستم عصبی، ‌عضلانی و گردش خون می‌گذارد.